Ελευθερία Μαντζώρου, ποδοσφαιρόφιλη καθηγήτρια εναλλακτικών θεραπειών Συζητώντας με βουδιστές μοναχούς για τον Ζαγοράκη, και άλλες σουρεάλ καταστάσεις... Είναι γνωστό ότι έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για το ποδόσφαιρο, από παιδί. Όταν λοιπόν βρέθηκα στην Ταϊλάνδη το 2004 για σπουδές στο Ταϊλανδέζικο μασάζ την περίοδο που η Εθνική Ελλάδας αγωνιζόταν στο Euro, εννοείται ότι παρακολουθούσα στενά τα αποτελέσματα και την εξέλιξη του τουρνουά. Δυστυχώς δεν είχα καταφέρει να δω ζωντανά όλους τους αγώνες, μιας και λόγω της διαφοράς ώρας, ξεκινούσαν πολύ αργά την νύχτα, κι εγώ έπρεπε να ξυπνάω νωρίς για τα μαθήματα. Όταν φτάσαμε τελικό, είχα δυσκολευτεί να το πιστέψω. Οι ντόπιοι εκεί υποστήριζαν Ελλάδα, μιας και ήμασταν το αουτσάιντερ (και εδώ που τα λέμε, ποιος χωνεύει τον Κριστιάνο Ρονάλντο;). Το βράδυ του τελικού είχα πέσει για ύπνο νωρίς, γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη και το πρόγραμμα που ακολουθούσα ήταν πολύ απαιτητικό. Το ματς ξεκινούσε 2 τα μεσάνυχτα, κι εγώ 7 έπρεπε να βρίσκομαι στο Old Medicine Hospital. Άλλωστε, ήμουν σίγουρη ότι θα χάναμε πανηγυρικά. Το επόμενο πρωί, με το που άνοιξα την πόρτα του (πάμφθηνου και οικογενειακού guest house που έμενα), με περίμενε η ξενοδόχα κι ο άντρας της. Πριν ανοίξω το μάτι μου, με αγκάλιασαν και είπαν Congratulations! Σκέφτηκα ότι μου κάνουν φάρσα, αλλά τελικά ήταν αλήθεια! Πήγα στο μάθημά μου, κι εκεί οι άντρες συμμαθητές μου από Ευρωπαϊκές χώρες με κοιτούσαν με μισό μάτι. Ένας ήρθε και μου είπε, «Προφανώς δωροδοκήσατε την FIFA». Δεν διαφώνησα ιδιαίτερα έντονα μαζί του, μιας και σκέφτηκα ότι σαν επιχείρημα ευσταθεί. Εκείνο το διάστημα, έτρεχε μια ιστορία σε ένα βουδιστικό μοναστήρι, που λεγόταν Monk Chat. Οι μοναχοί μάθαιναν Αγγλικά, και καλούσαν τους τουρίστες να συζητήσουν μαζί τους στα Αγγλικά, προκειμένου να εξασκηθούν. Πήγα λοιπόν εκεί ένα απόγευμα, να δω τι παίζει. Με το που μπήκα, με πλησιάζει ένας μοναχός με ξυρισμένο κεφάλι και πορτοκαλί ράσα. - Hello, how are you? What is your name?,με ρωτάει. - I am fine. My name is Elefteria, απάντησα (σιγά μην μπορούσε να το προφέρει...). - Where are you from? - I am from Greece. - Oh, number one! Come on, guys!! , λέει και φωνάζει κάτι άλλους μοναχούς που ήταν στο προαύλιο της μονής. (Μπορεί να αναφερόταν και στην Παπαρίζου, τα παρακολουθούν αυτά)... Βρέθηκα εν ριπή οφθαλμού περιτριγυρισμένη από ένα τσούρμο μοναχούς που με ρωτούσαν για το ποδόσφαιρο. Έπεσαν διάνα πραγματικά, μιας και μπορώ να σταθώ αξιοπρεπέστατα σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική συζήτηση. Σε κάποια φάση μου ζητάνε να ανεβώ στον πάνω όροφο, όπου έχουν λέει έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Περίμενα ότι θα με ρωτήσουν κάτι για τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, αλλά καμία σχέση. Ο μοναχός που μιλούσε μαζί μου, με ρωτάει, στον αέρα πάντα, Tell us about Zagorakis… Τους ανέλυσα εκτενώς την άποψή μου για το Ελληνικό πρωτάθλημα και το ποδόσφαιρο (δεν θα τα πω εδώ, γιατί θα γίνουμε καφενείο). Μόνο για μπάλα μιλούσαμε! Ήταν τουλάχιστον 7-8 μοναχοί στο δωμάτιο. Μετά την κουβέντα μας, έβαλαν να παίζει μια playlist με Led Zeppelin κτλ... Στην Ταϊλάνδη, είναι σύνηθες οι γονείς (ειδικά οι πιο φτωχοί) να στέλνουν τα παιδιά τους σε μοναστήρι για κάποια χρόνια, προκειμένου να σπουδάσουν... Αυτα λοιπόν. Το ποδόσφαιρο είναι μαγικό :) Αυτό το καταπληκτικό άρθρο δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο υπάρχει σε αυτή την ιστοσελίδα. Παρακαλώ μην το αντιγράφετε, μιας και είναι δικό μου δημιούργημα... Όροι χρήσης.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Translate this blog
ΑρχεΙο άρθρων
January 2024
English Blog |