Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας
Μάθετε περισσότερα για την Salsola, το φυτό που φύεται σε Ελληνικές (και όχι μόνο) παραλίες. Πρόκειται για ξαδερφάκι της γνωστής αλμύρας.
Το φυτό περιέχει έως και 5% οξαλικό οξύ, επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο με μέτρο. Το οξαλικό οξύ μπορεί να εγκλωβίσει ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά στα τρόφιμα και, εάν καταναλωθεί σε περίσσεια, μπορεί να οδηγήσει σε διατροφικές ελλείψεις. Είναι, ωστόσο, απολύτως ασφαλές σε μικρές ποσότητες και η όξινη γεύση του προσθέτει μια ωραία γεύση στις σαλάτες. Το μαγείρεμα του φυτού θα μειώσει την ποσότητα του οξαλικού οξέος.
Άτομα με τάση για ρευματισμούς, αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, πέτρες στα νεφρά και υπεροξύτητα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά εάν συμπεριλάβουν αυτό το φυτό στη διατροφή τους, καθώς μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή τους.
Δείτε περισσότερα και στο Instagram. Η ΑΛΜΥΡΑ ΩΣ ΑΓΡΙΑ ΤΡΟΦΗ Τα νεαρά φύλλα και οι μίσχοι τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα. Πρόκειται για εξαιρετικό φαγητό με τραγανή τρυφερή υφή. Τα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του σπανακιού ή να προστεθούν σε μικρές ποσότητες σε σαλάτες. Οι σπόροι καταναλώνονται μαγειρεμένοι. Μπορούν να αλεσθούν και να χρησιμοποιηθούν ως χυλός, πυκνωτικό σε σούπες κ.λπ. ή να προστεθούν σε αλεύρια δημητριακών κατά την παρασκευή ψωμιού κ.λπ. Πάντως, ο σπόρος είναι μικρός και δύσκολα συλλέγεται. Το φυτό είναι αλόφυτο, δηλαδή αναπτύσσεται όπου το νερό είναι αλμυρό, και το φυτό είναι παχύφυτο, δηλαδή κρατά πολύ αλμυρό νερό. Όταν το φυτό καίγεται, το νάτριο στο αλάτι καταλήγει στη χημική ουσία ανθρακικό νάτριο. Το ανθρακικό νάτριο έχει μια σειρά από πρακτικές χρήσεις, μεταξύ άλλων ως συστατικό στην κατασκευή γυαλιού και στην παραγωγή σαπουνιού. Κατά τον μεσαιωνικό και πρώιμο σύγχρονο αιώνα το φυτό Kali και άλλα παρόμοια συλλέγονταν σε παλιρροϊκά έλη και ακτές. Τα φυτά που συγκεντρώνονταν, καίγονταν. Οι στάχτες που προέκυπταν αναμιγνύονταν με νερό. Το ανθρακικό νάτριο είναι διαλυτό στο νερό. Τα μη διαλυτά συστατικά της στάχτης βυθίζονται στον πυθμένα του δοχείου νερού. Το νερό με το διαλυμένο ανθρακικό νάτριο στη συνέχεια μεταφερόταν σε άλλο δοχείο, και στη συνέχεια το νερό εξατμίστηκε, αφήνοντας πίσω το ανθρακικό νάτριο. Ένα άλλο σημαντικό συστατικό της τέφρας που είναι διαλυτό στο νερό είναι το ανθρακικό κάλιο. Το προκύπτον προϊόν αποτελούνταν κυρίως από ένα μείγμα ανθρακικού νατρίου και ανθρακικού καλίου. Αυτό το προϊόν ονομαζόταν "σόδα" (ονομαζόταν επίσης "αλκάλι"). Το ανθρακικό νάτριο που εξάγεται από τις στάχτες του φυτού περιέχει έως και 30% ανθρακικό νάτριο. Η ανθρακική σόδα χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την παραγωγή γυαλιού (χρησιμοποιήθηκε ως καθαριστικό). Ιστορικά στους ύστερους μεσαιωνικούς και πρώιμους μεταμεσαιωνικούς αιώνες η λέξη "Kali" θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιοδήποτε τέτοιο φυτό. (Οι λέξεις "alkali" και "kali" προέρχονται από την αραβική λέξη για το ανθρακικό νάτριο, al-qali). Σήμερα τέτοια φυτά ονομάζονται και αλμυρόχορτα (saltworts), λόγω της σχετικά μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε αλάτι. Λόγω της χρήσης τους ιστορικά στην κατασκευή γυαλιού, ονομάζονται επίσης glassworts, στην Αγγλική γλώσσα. Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση στην βοτανοθεραπεία και την αρωματοθεραπεία. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Οι φωτογραφίες του άρθρου που απεικονίζουν το βότανο, τραβήχτηκαν από την Ελευθερία Μαντζώρου, και η αντιγραφή τους απαγορεύεται. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας.
Βιβλιογραφία: pfaf.org
ΣΥΝΑΦΗ ΑΡΘΡΑ
0 Comments
Μετάφραση: Ελευθερία Μαντζώρου
Μήπως το μυστικό για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας βρίσκεται στην εξέταση των προγόνων μας; Το άρθρο αυτό συγκρίνει την μορφολογία της οσφυικής μοίρας των Νεάντερταλ, με εκείνη του σύγχρονου ανθρώπου, προκειμένου να εξεταστεί το ζήτημα της οσφυαλγίας - μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες του σύγχρονου ανθρώπου. «Οι Νεάντερταλ δεν διαφέρουν από τους σύγχρονους ανθρώπους στην μορφολογία των οσφυικών σπόνδυλων, και επομένως πιθανότατα είχαν παρεμφερή οσφυική λόρδωση με εμάς», εξηγεί ο Scott Williams, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και ένας από τους συγγραφείς της εργασίας, που εμφανίζεται στο περιοδικό PNAS Nexus. «Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, ειδικά μετά την έναρξη της εκβιομηχάνισης στα τέλη του 19ου αιώνα, βλέπουμε αυξημένη λόρδωση στον σύγχρονο άνθρωπο -- μια αλλαγή που μπορεί να σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα οσφυαλγίας στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες». Πιο παλιά πιστευόταν ότι οι Νεάντερταλ είχαν διαφορετική στάση από τους σύγχρονους ανθρώπους. "Ένα μεγάλο μέρος αυτής της αποψης προέρχεται από την μορφολογία των οσφυϊκών σπονδύλων των Νεάντερταλ -- οι σπονδυλικές τους στήλες σε αυτήν την περιοχή καμπυλώνουν λιγότερο από αυτές των σύγχρονων ανθρώπων που μελετήθηκαν στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη", εξηγεί ο Williams. Αυτή η άποψη βασίστηκε σε μια ανάλυση των σύγχρονων ανθρώπων, που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα -- πολύ μετά την έναρξη της εκβιομηχάνισης, η οποία άλλαξε σημαντικά την καθημερινή μας ζωή. Τα έπιπλα, για παράδειγμα, έγιναν ευρύτερα διαθέσιμα και οι δουλειές στο γραφείο πιο διαδεδομένες -- και τα δύο ενθάρρυναν το κάθισμα και, μαζί με αυτό, αλλαγές στη στάση του σώματος. Αυτές οι αλλαγές συνδυάστηκαν με τη μείωση των επαγγελμάτων υψηλής δραστηριότητας, όπως η γεωργία. Επιπλέον, συγκεκριμένα μυοσκελετικά προβλήματα συνδέθηκαν με συνθήκες εργασίας που προκαλούν κακή στάση του σώματος. «Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα υψηλότερα ποσοστά οσφυαλγίας σχετίζονται με αστικές περιοχές και ειδικά με περιβάλλοντα «κλειστού χώρου», όπου οι εργαζόμενοι διατηρούν κουραστικές και επώδυνες στάσεις εργασίας, όπως το να κάθονται συνεχώς σε σκαμπό σε μια κεκλιμένη θέση», παρατηρεί ο Williams. Με άλλα λόγια, εξετάζοντας σπονδυλικές στήλες από ανθρώπους που έζησαν στη μεταβιομηχανική εποχή, παλαιότεροι ερευνητές μπορεί να συμπέραναν λανθασμένα ότι ο σχηματισμός της σπονδυλικής στήλης οφείλεται στην εξελικτική ανάπτυξη και όχι στην αλλαγή των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Έρευνες έδειξαν ότι τα υψηλότερα ποσοστά οσφυαλγίας σχετίζονται με αστικές περιοχές και ειδικά με περιβάλλοντα «κλειστού χώρου», όπου οι εργαζόμενοι διατηρούν κουραστικές και επώδυνες στάσεις εργασίας Για να αντιμετωπίσουν αυτήν την πιθανότητα, ο Williams και οι συνάδελφοί του εξέτασαν τόσο τις προβιομηχανικές όσο και τις μεταβιομηχανικές σπονδυλικές στήλες αρσενικών και θηλυκών σύγχρονων ανθρώπων από όλο τον κόσμο -- ένα δείγμα που περιελάμβανε περισσότερες από 300 σπονδυλικές στήλες, συνολικά περισσότερους από 1.600 σπονδύλους από Νεάντερταλ. Συνολικά, διαπίστωσαν ότι οι σπονδυλικές στήλες στους μεταβιομηχανικούς ανθρώπους εμφάνιζαν μεγαλύτερη οσφυϊκή λόρδωση από ό,τι σε εκείνους στους προβιομηχανικούς ανθρώπους. Επιπλέον, οι σπονδυλικές στήλες των Νεάντερταλ ήταν σημαντικά διαφορετικές από αυτές των μεταβιομηχανικών ανθρώπων αλλά όχι από τους προβιομηχανικούς ανθρώπους. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες δεν βρήκαν διαφορές που να συνδέονται με τη γεωγραφία σε δείγματα της ίδιας εποχής. «Ο προβιομηχανικός και μεταβιομηχανικός τρόπος ζωής είναι η ειδοποιός διαφορά», εξηγεί ο Williams, ο οποίος αναγνωρίζει ότι επειδή η καμπυλότητα της μέσης αποτελείται και από μαλακούς ιστούς (δηλαδή μεσοσπονδύλιους δίσκους), και όχι μόνο από οστά, δεν μπορεί να εξακριβωθεί ότι στους Νεάντερταλ, η οσφυϊκή λόρδωση διέφερε από τους σύγχρονους ανθρώπους. «Τα οστά είναι συχνά ό,τι διατηρείται σε απολιθώματα, επομένως είναι το μόνο με το οποίο πρέπει να δουλέψουμε», προσθέτει. Παρόλα αυτά, οι διακρίσεις στον σχηματισμό της σπονδυλικής στήλης μεταξύ των προβιομηχανικών και μεταβιομηχανικών ανθρώπων προσφέρουν νέες γνώσεις για τις συνθήκες του παρελθόντος που αντιμετωπίζουν πολλοί σήμερα. «Τα μειωμένα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, η κακή στάση του σώματος και η χρήση επίπλων, μεταξύ άλλων αλλαγών στον τρόπο ζωής που συνόδευαν την εκβιομηχάνιση, οδήγησαν, με την πάροδο του χρόνου, σε ανεπαρκείς δομές μαλακών ιστών για την υποστήριξη της οσφυϊκής λόρδωσης κατά την ανάπτυξη», λέει ο Williams. «Για να αντισταθμίσουμε την αλλαγή, οι οσφυικοί σπόνδυλοί έχουν αυξημένη λόρδωση σε σχέση με τους προβιομηχανικούς προκατόχους μας και τους Νεάντερταλ, συμβάλλοντας δυνητικά στη συχνότητα του πόνου στη μέση που συναντάμε στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες». Στη μελέτη συμμετείχαν επίσης ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ, το Texas A&M University, το New York Institute of Technology, το Arizona State University και το Chaffey College, μαζί με τη Monica Alivez, διδακτορική φοιτήτρια του NYU, και τον Saul Shukman, προπτυχιακό φοιτητή του NYU. Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση σε τεχνικές μασάζ, στην Αθήνα. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας.
Πηγή: New York University. "What explains our lower back pain? Anthropologists turn to Neanderthals for answers." ScienceDaily. ScienceDaily, 3 March 2022. <www.sciencedaily.com/releases/2022/03/220303095702.htm>.
Γεια σας! Ειμαι η Ελευθερία Μαντζωρου, και είμαι εκπαιδευτρια βοτανοθεραπείας και αρωματοθεραπείας.
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για ένα «βότανο» με θαυμαστές αντιβιοτικές και αντισηπτικές ιδιότητες, την ουσνέα. Μισό λεπτό! Βότανο είπα; Μα η ουσνέα δεν είναι βότανο. Η ουσνέα είναι λειχήνα, και από βιολογική άποψη, ανήκει στο βασίλειο των μυκήτων. Στο τέλος του άρθρου θα δώσω και συνταγή για το βάμμα, το οποίο γίνεται με έναν ιδιαίτερο, ασυνήθιστο τρόπο. Γι΄ αυτό, διαβάστε το μέχρι το τέλος. Πριν συνεχισω, θα ήθελα να σας παροτρύνω να γραφτείτε στο YouTube κανάλι μου – είναι δωρεάν! Τι στην ευχή είναι όμως μια λειχήνα; Όπως και άλλοι λειχήνες, η ουσνέα είναι μια συμβίωση δύο ή τριών μυκήτων και ενός φυκιού. Τα φύκη είναι ομάδες φωτοσυνθετικών οργανισμών που δεν ανήκουν στο αυστηρώς ορισμένο βασίλειο των Φυτών. Όπως και άλλες λειχήνες, η Usnea συχνά αναπτύσσεται σε άρρωστα ή ετοιμοθάνατα δέντρα λόγω της προϋπάρχουσας απώλειας των φύλλων, μιας και αυτό ευνοεί την φωτοσύνθεση από τα φύκη του λειχήνα. Αυτό οδηγεί ορισμένους να κατηγορούν λανθασμένα τη λειχήνα για την απώλεια φύλλων και την ασθένεια του δέντρου. Στην πραγματικότητα, η ουσνέα, και καμία λειχήνα δεν ευθύνεται ποτέ για την ασθένεια ενός δέντρου, μιας και δεν είναι παράσιτα. Η Usnea είναι πολύ ευαίσθητη στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ιδιαίτερα στο διοξείδιο του θείου. Κάτω από κακές συνθήκες ανάπτυξης, όπως π.χ. σε περιοχές με υψηλή ρύπανση, η ουσνέα μπορεί να μην μεγαλώσει περισσότερο από μερικά χιλιοστά. Έτσι, η ουσνέα ενίοτε χρησιμοποιείται ως βιοδείκτης, επειδή τείνει να αναπτύσσεται μόνο σε εκείνες τις περιοχές όπου ο αέρας είναι καθαρός, και υψηλής ποιότητας. Πώς όμως χρησιμοποιείται φαρμακευτικά; Η ουσνέα διαθέτει πολύ ισχυρές αντιβιοτικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, είναι ένα από τα πιο ισχυρά αντιβιοτικά της φύσης. Αυτές της οι ιδιότητες αποδίδονται στην ουσία ουσνικό οξύ κυρίως. Το ουσνικό οξύ συντίθεται από τους μύκητες του συμβιωτικού οργανισμού. Μάλιστα, απομονώθηκε χημικά για πρώτη φορά το 1844. Αυτή η ουσία έχει πολύ ισχυρή δράση, ειδικά στα gram θετικά βακτήρια. Ένα τέτοιο βακτηριο είναι ο χρυσίζων σταφυλοκκοκος, και ο πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae). Υπενθυμίζω ότι τα διάφορα στελέχη σταφυλοκόκκων προκαλούν πολλές ασθένειες, όπως (δερματοπάθειες, μολύνσεις, τροφικές δηλητηριάσεις, και πνευμονίες. Η ουσνέα λοιπόν – και σε λίγο θα σας πω πώς συλλέγεται, κάτι το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή – μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά. Χρησιμοποιήστε το για τις λοιμώξεις του άνω αναπνευστικού συστήματος, για την ιγμορίτιδα, την βρογχίτιδα, την γρίπη, καθώς και για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Παραδοσιακά, η ουσνέα έχει και ένδειξη για την πνευμονία, αλλά εγω οφείλω να σας πω ότι η βακτηριακή πνευμονία πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα με συμβατικά αντιβιοτικά, για να μην έχουμε μακροπρόθεσμες επιπλοκές. Επιπλέον, η ουσνέα προστίθεται και σε καλλυντικά, καθώς οι ενώσεις της που Αποτρέπουν την ανάπτυξη βακτηρίων, χρησιμεύουν ως συντηρητικά. Η σκόνη της λειχήνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά, σε πληγές. Πώς όμως το παίρνουμε εσωτερικά; Εδώ έχουμε ένα θέμα. Επειδή η ουσνέα είναι λειχήνα, και όχι βότανο, το βάμμα πρέπει να παρασκευαστεί με έναν ειδικό τρόπο. Ουσιαστικά, για την παρασκευή του βάμματος ισχύει ότι ισχύει για την Παρασκευή του βάμματος μανιταριών. Τα αφεψήματα και τα εγχύματα, δλδ ο συνηθης τρόπος με τον οποίο φτιάχνουμε ενα τσάι, δεν επαρκούν για την εξαγωγή των φαρμακευτικών συστατικών της ουσνέα. Γι’ αυτό, εμβαπτίζουμε την λειχήνα σε τσίπουρο ή βότκα για 4 εβδομάδες, σε ένα σκοτεινό σημείο. Έπειτα, τοποθετούμε το βάζο, μαζί με την λειχήνα, σε μπεν μαρί, και θερμαίνουμε σε χαμηλή φωτιά για 12-24 ώρες. Αυτό το βήμα είναι απαραίτητο. Έπειτα, φιλτράρουμε και φυλάσσουμε, αφού έχουμε βάλει ετικέτα με τα υλικά και την ημερομηνία παρασκευής. H δοσολογία είναι 1 κουταλιά της σούπας βάμμα σε ζεστό νερό, 30 λεπτά πριν τα γεύματα, έως και για 10 ημέρες. Έπειτα, πρέπει να γίνεται διακοπή. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι παρασκευής του βάμματος, με πιο περίπλοκες τεχνικές διπλής εκχύλισης, τις οποίες θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ σε ένα άλλο άρθρο. Ας δούμε τώρα πώς συλλέγουμε την ουσνέα. ΠΟΤΕ μα ποτε μα ποτε δεν συλλέγουμε την λειχήνα αυτη, και ουσιαστικά καμία λειχήνα, επάνω από το δέντρο. Συλλέγουμε την ουσνέα μόνο απο το έδαφος, αφού έχει πέσει από το δέντρο. Η όψη της θυμίζει μακριά γένια και για αυτό οι δημώδεις ονομασίες της στα Αγγλικά είναι Old Man’s Beard και Beard Lichen. Ο καλύτερος τρόπος για να αναγνωρίσετε το usnea είναι να τραβήξετε απαλά τα νήματα προκειμένου να διακρίνετε τον ελαστικό λευκό πυρήνα στο κέντρο. Η Usnea είναι η μόνη λειχήνα με λευκό πυρήνα. Υπολογίζεται ότι το 7% της επιφάνειας της γης καλύπτεται από λειχήνες, και ο ρόλος τους στην οικολογία του πλανήτη είναι πολύ σημαντικός. Οι λειχήνες μπορεί να είναι απίστευτα μακρόβιοι οργανισμοί, και ορισμένες θεωρούνται από τα παλαιότερα έμβια όντα. Μια αρκτική λειχήνα έχει ηλικία 8.500 έτη. Μπορούν να θεωρηθούν ως σχετικά αυτοτελή μικροσκοπικά οικοσυστήματα.
Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση στην βοτανοθεραπεία και την αρωματοθεραπεία.
Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας. By Elefteria Mantzorou, massage & herbalism instructor and author The Phellinus mushrooms are an important group of medicinal fungi. Phellinus pini has been used as folk medicine in Asian countries for treating ailments such as cancer and gastrointestinal diseases. Learn more about our online courses on herbal medicine & aromatherapy. Discover my books on bodywork and more: amzn.to/3xhaNey Eleven phenol compounds were detected by high-performance liquid chromatography analysis. Acetylcholinesterase and butyrylcholinesterase inhibitory effects of a methanol extract and a hot water extract were moderate and comparable with those of galanthamine, the standard drug used to treat the early stages of Alzheimer's disease. The dietary ingestion of Ph. pini fruiting body could bestow significant health benefits due to the modulation of various physiological functions, including reduced obesity and beneficial alterations in plasma lipid profiles and biochemical parameters, including TC, LDL, TG, and glucose. It is also important to note the potentially positive ramifications of this fungus. P. pini and other trunk rot fungi serve an important role in forest ecosystems as disturbance agents, and play a key role in accelerating stand development. Phellinus pini and other forest pathogens have been shown to be instrumental in facilitating Douglas-fir growth in the western US by creating gaps in a closed canopy of white fir (Abies concolor) and douglas fir. Additionally, decayed trees, rotting from the inside-out, serve as important habitat to cavity-nesting birds and mammals. In the southeastern United States, this fungus is important for the nesting of the red-cockaded woodpecker (Source: Wikipedia). Therefore, it is suggested that Ph. Pini fruiting bodies possess anticholinesterase and anti-inflammatory effects. Sources: - Hyperlipidemic Inhibitory Effects of Phellinus pini in Rats Fed with a High Fat and Cholesterol Diet. - Evaluation of Anticholinesterase and Inflammation Inhibitory Activity of Medicinal Mushroom Phellinus pini (Basidiomycetes) Fruiting Bodies. Kyung Hoan Im et al.
Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας
Ανακαλύψτε νέους, δημιουργικούς τρόπους χρήσης του χαμομηλιού. Η συνέχεια παρακάτω!
Ξέρατε ότι το χαμομήλι έχει διάφορες χρήσεις, πέραν του ότι με αυτό παρασκευάζεται το κλασικό αγχολυτικό, μαλακτικό έγχυμα; Παρεμπιπτόντως, περισσότερα για αυτό στην εκπαίδευση βοτανοθεραπείας και αρωματοθεραπείας της σχολής μας. Πάμε να δούμε λοιπόν ποιες είναι αυτές οι χρήσεις.
• Φτιάξτε μπισκότα! Κάντε τα άνθη σκόνη ή ψιλοκόψτε αν είναι φρέσκα (νωπά άνθη θα βρείτε και στις λαϊκές αγορές την άνοιξη). Αναμίξτε τα με μέλι ή ακατέργαστη ζάχαρη. Ταιριάζουν πολύ με ξύσμα λεμονιού και τζίντζερ. • Προσθέστε τα άνθη σε σαλάτες. Προσοχή, πάντα σε μικρή ποσότητα γιατί είναι κάπως πικρά. Ταιριάζουν με ρόκα, λόλα ρόσα και μαρούλι. • Εμβαπτίστε τα άνθη σε κρέμα γάλακτος για αρκετή ώρα, και εντάξτε τα σε παγωτό βανίλια! • Βάλτε τα σε μαγιονέζες και ντρέσινγκ για σάλτσες ψαριών (ταιριάζει με σολομό). • Φτιάξτε ξυλάκια παγωτού (lollipops) με ένα ελαφρύ έγχυμα χαμομηλιού, χυμό λεμονιού και μέλι. Τέλειο για τα παιδιά! • Προσθέστε το έγχυμα σε κοκτέιλ με τζιν, βότκα ή ρακή – συνδυάστε το με σιρόπι αγαύης. • Το έγχυμα μπορεί να ενταχθεί σε smoothies – δοκιμάστε το με μπανάνα και γάλα ινδικής καρύδας. • ...και φυσικά, το έγχυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ξέπλυμα για τα μαλλιά. Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση στην βοτανοθεραπεία και την αρωματοθεραπεία. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας. Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας Μάθετε περισσότερα για τον πλατύ ραχιαίο μυ, έναν μυ που ενώ καλύπτει το κάτω μέρος της πλάτης, προσφύεται στον ώμο! O latissimus dorsi (γνωστός ως πλατύς ραχιαίος μυς) είναι ένας μεγάλος, επίπεδος μυς στο πίσω μέρος του σώματος. Εκτείνεται στις πλευρές, πίσω από το χέρι, και καλύπτεται εν μέρει από τον τραπεζοειδή μυ στην πλάτη, κοντά στη μέση γραμμή του σώματος. Η λέξη latissimus dorsi (πληθυντικός: latissimi dorsi) προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει "ευρύτερο [μυς] της πλάτης", από το "latissimus" (λατινικά: ευρύτερο) "και" dorsum "(λατινικά: πίσω). Μαζί με τον τραπεζοειδή, αποτελεί τον πιο επιφανειακό μυ της πλάτης. Εξαιτίας της θέσης του, εμπλέκεται και στην οσφυαλγία. Μάλιστα, η ενδυνάμωση του μυ με τις κατάλληλες ασκήσεις μπορεί να συντελέσει στην πρόληψη ή ακόμα και στην θεραπεία της χρόνιας οσφυαλγίας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο συγκεκριμένος μυς μετέχει στην στήριξη των οσφυικών σπόνδυλων. Ουσιαστικά, στην πλάτη μας έχουμε δυο τέτοιους μύες: έναν από κάθε μεριά της ράχης. Κάθε πλατύς ραχιαίος μυς έχει τριγωνικό σχήμα, και καταλαμβάνει το κάτω μισό της ράχης. ΠΛΑΤΥΣ ΡΑΧΙΑΙΟΣ ΜΥΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ Η ενδυνάμωση του πλατύ ραχιαίου μυ είναι πολύ σημαντική, γιατί εξαιτίας της καθιστικής ζωής, υπάρχει η τάση να ατροφεί ο μυς. Για τις σωστές ασκήσεις, μιλήστε με έναν φυσιοθεραπευτή ή καθηγητή σωματικής αγωγής. Ο πλατύς ραχιαίος έχει επίσης συνεργιστικό ρόλο στην πλευρική κάμψη της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Επειδή καταλήγει σε ένα στενό τένοντα που προσφύεται στο βραχιόνιο οστό, μετέχει και στην κίνηση των ωμοπλατών. ΑΝΑΤΟΜΙΑ Ο μυς εκφύεται από τις ακανθώδεις αποφύσεις των έξι κατώτερων θωρακικών και όλων των οσφυϊκών σπονδύλων, από το ιερό οστό και τη λαγόνια ακρολοφία και καταφύεται στην ακρολοφία του ελάσσονος βραχιονίου ογκώματος. Ωστόσο, στην πράξη ο αριθμός των σπονδύλων στους οποίους προσφύεται κυμαίνεται από τέσσερα έως οκτώ. Συν τοις άλλοις, οι μυϊκές ίνες του, μπορεί να φτάσουν ή να μην φτάσουν στην λαγόνια ακρολοφία. Εμφανίζει δηλαδή τις λεγόμενες «ανατομικές παραλλαγές». Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω. Λόγω της θέσης του χρησιμοποιείται για την ανάπλαση ενός μαστού ο οποίος αφαιρέθηκε με μαστεκτομή. ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΑ Ο Latissimus dorsi είναι ένας μυς που παίζει σημαντικό ρόλο στην αναρρίχηση. Με τα χέρια στερεωμένα πάνω από το κεφάλι, μπορεί να ανυψώσει τον κορμό προς τα πάνω, μαζί με τη βοήθεια του μείζονος θωρακικού (pectoralis major). Είναι επίσης ένας σημαντικός μυς στην κωπηλασία, και την κολύμβηση. Ο μυς είναι επίσης ενεργός κατά τη βίαιη εκπνοή, καθώς προσφύεται στις πλευρές. Σε δραστηριότητες όπως το περπάτημα με πατερίτσες, όπου ο βραχίονας μεριμνά για την σταθεροποίηση τιυ κορμού, ο πλατύς ραχιαίος έχει τη δυνατότητα να τραβά τον κορμό προς τα εμπρός σε σχέση με τα χέρια. Με αυτή τη δράση υπάρχει επίσης ανύψωση της λεκάνης. Σε άτομα με παράλυση του κάτω μισού του σώματος, το γεγονός ότι ο πλατύς ραχιαίος προσφύεται στη λεκάνη, επιτρέπει στο άτομο να παράγει κίνηση της λεκάνης και του κορμού. Η μάλαξη είναι πάντα ωφέλιμη όποτε υπάρχει πόνος στον πλατύ ραχιαίο μυ, μιας και προκαλεί υπεραιμία. Τεχνικές μασάζ όπως το skin rolling, deep tissue και οι ανατρίψεις, αλλά και οι κινητοποιήσεις στην περιοχή συνιστάνται. Φυσικά, εκτός από το μασάζ, ένα άτομο που έχει οσφυαλγία είναι επιτακτικό να κάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης. Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση σε τεχνικές μασάζ, στην Αθήνα. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας. Βιβλιογραφία
Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας Είναι αδύνατο να έχετε ένα καλά εφοδιασμένο μπαρ χωρίς λικέρ πορτοκαλιού, επίσης γνωστό ως Cointreau, curaçao ή triple sec. Πάμε να δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να φτιάξουμε στο σπίτι ένα λικέρ τέτοιου τύπου. Το σπιτικό λικέρ πορτοκαλιού μπορεί να σερβιριστεί ως digestif στο τέλος του γεύματος με παγάκια, ή να χρησιμοποιηθεί σε κοκτέιλ ως υποκατάστατο των Κουρασάο, Triple Sec και Cointreau. Πάντως, αν ενδιαφέρεστε για προχωρημένα παρασκευάσματα με φυτά, η σχολή μας έχει μια online εκπαίδευση – δείτε την εδώ. ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙΚΟ COINTREAU Τα συστατικά είναι πολύ απλά:
Αφαιρούμε την φλούδα των φρέσκων πορτοκαλιών. Κόβουμε πολύ λεπτές φλούδες, αποφεύγοντας την λευκή ψίχα που βρίσκεται πίσω από το εξωκάρπιο. Τα προσθέτουμε σε μια φιάλη, και τα καλύπτουμε με αλκοόλ. Εγώ χρησιμοποίησα τσίπουρο. Αφήνουμε να ξεκουραστεί για 10 ημέρες, ανακινώντας ήπια κάθε μέρα. Για να κάνουμε το σιρόπι, διαλύουμε την ζάχαρη σε βραστό νερό. Αφήνουμε να κρυώσει. Φιλτράρουμε το αλκοόλ, και πετάμε τις φλούδες πορτοκαλιού. Επαναφέρουμε το αλκοόλ στο μπουκάλι, και προσθέτουμε το κρύο σιρόπι. Ανακινούμε καλά. Αφήνουμε να "ξεκουραστεί" για άλλες 10 ημέρες πριν το μεταφέρουμε σε φιάλες. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε πικρές φλούδες νεραντζιού για μια ωραία αντίθεση με τη ζάχαρη, και το βάθος της γεύσης. Ταιριάζει πολύ με τζιν και τεκίλα (κοκτέιλ τύπου μαργαρίτας)! Διατηρείται σε ξηρό σκοτεινό μέρος, και θα διαρκέσει για χρόνια! Καλές πόσεις λοιπόν. Στην σχολή FLOW προσφέρουμε εκπαίδευση στην βοτανοθεραπεία. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας.
Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας
Μοιράζομαι μαζί σας μερικές σκέψεις για την τρέχουσα λοίμωξη του κορωνοϊού COVID-19. Το κείμενο (Elefteria Notes) που θα βρείτε γράφτηκε από εμένα, την Ελευθερία Μαντζώρου, και διατέθηκε δωρεάν την εποχή κατά την οποία σημειώθηκε έξαρση της λοίμωξης του κορωνοϊού COVID-19 (άνοιξη του 2020). Τίποτα από όσα υπάρχουν στο παρόν δεν υποκαθιστούν την ιατρική φροντίδα και γνωμάτευση, και εγώ δεν είμαι ιατρός. Αν αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, συμβουλευτείτε άμεσα έναν ιατρό. Κατεβάστε όλο το υλικό του δωρεάν μαθήματος που κάναμε, από εδώ. Να σας πούμε ότι η σχολή μας έχει τα εξής διαδικτυακά μαθήματα:
Ενημερώνετε τον γιατρό σας οποτεδήποτε ξεκινάτε μια αγωγή με βότανα, αιθέρια έλαια ή συμπληρώματα διατροφής, ειδικά αν ακολουθείτε κάποια φαρμακευτική αγωγή. Ορισμένα φυσικά σκευάσματα ενδέχεται να μειώσουν την δράση κάποιων φαρμάκων. Το υλικό μπορεί να μοιραστεί δωρεάν. Ωστόσο, ενδέχεται να υπάρξουν νομικές κυρώσεις στην περίπτωση που κάποιος οικειοποιηθεί την δουλειά μου (δηλαδή, την εμφανίσει σαν δικό του έργο). Συνεπώς διατίθεται με επιφύλαξη των πνευματικών μου δικαιωμάτων. Στον φάκελο του συνδέσμου θα βρείτε:
Αυτή την στιγμή (22 Μαρτίου 2020), δεν υπάρχει κάποια γνωστή θεραπεία για την τρέχουσα λοίμωξη κορωνοϊού, και όσα αναφέρονται στο παρόν είναι στην καλύτερη περίπτωση, μια καλή μαντεψιά. Όσα αναφέρω, βασίζονται σε πρωτόκολλα για ιογενείς λοιμώξεις που πλήττουν το αναπνευστικό σύστημα, αλλά και σε πρακτικές που εφαρμόστηκαν στην Ασία κατά την προηγούμενη επιδημία SARS το 2003. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας. Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας Κατά καιρούς ακούω διάφορα απίθανα πράγματα στον χώρο των εναλλακτικών θεραπειών. Ένα από τα πιο εξωφρενικά όμως, είναι η άποψη ότι υπάρχει κάποιος «μυς της ψυχής», και μαλιστα αυτός είναι ο ψοΐτης! Πάμε να δούμε γιατί αντικειμενικά αυτό δεν ευσταθεί. Αυτή η άποψη στηρίζεται στο βιβλίο κάποιας συγγραφέας, το οποίο εκδόθηκε πριν λίγες δεκαετίες και έγινε μπεστ σέλερ. Έκτοτε, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν κάποια κωμικά πράγματα, σύμφωνα με τα οποία:
Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να πω ότι φυσικά και πιστεύω ότι οι συναισθηματικές εντάσεις αποθηκεύονται στους μύες και επιδρούν στην γενική στάση του σώματος. Επίσης, πιστεύω ότι υπάρχουν κάποιοι διορατικοί, χαρισματικοί άνθρωποι, αλλά ότι η πλειονότητα όσων πλασάρονται ως τέτοιοι είναι τέρμα αγύρτες. Κατ’ αρχήν, ας δούμε τι στην ευχή είναι αυτός ο έρημος ο ψοΐτης. Ο ψοΐτης (μιλάμε για τον μείζονα, ο ελάσσων υπάρχει στο περίπου 50% των ανθρώπων) εκφύεται από το 12ο θωρακικό και τους πέντε οσφυικούς σπονδύλους, και καταφύεται στο μηριαίο οστό. Ανήκει στους καμπτήρες του ισχίου. Ο μυς χωρίζεται σε επιπολής και βαθύ τμήμα. Το βαθύ τμήμα του εκφύεται από τις εγκάρσιες αποφύσεις των οσφυικών σπόνδυλων, ενώ το επιπολής από τις πλάγιες επιφάνειες των τελευταίων θωρακικών σπόνδυλων, τους οσφυικούς σπόνδυλους και τους γειτονικούς μεσοσπονδύλιους δίσκους. Το οσφυικό πλέγμα βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές τις δυο «στοιβάδες». Μαζί με τον λαγόνιο μυ, σχηματίζει τον λαγονοψοΐτη, ο οποίος και περιβάλλεται από την λαγόνια περιτονία. Και τώρα ας δούμε τα newage-ίστικα επιχειρήματα.
Δεν υπάρχει «μυς της ψυχής». Όλο μας το μυικό σύστημα είναι συνδεδεμένο. Όταν βιώνουμε ευεξία και ισορροπία, η «ψυχή» μας καθρεπτίζεται σε όλο μας το είναι. Για σεμινάριο sports massage, δείτε εδώ. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας.
Ελευθερία Μαντζώρου, καθηγήτρια μάλαξης και φυτοθεραπείας
Μάθετε περισσότερα για το αθλητικό μασάζ και τα οφέλη του. Για σεμινάριο sports massage με πιστοποίηση, δείτε εδώ. Το αθλητικό μασάζ – γνωστό και ως sports massage – αποτελείται από εξειδικευμένες τεχνικές. Τα οφέλη του προφανώς αφορούν συγκεκριμένα το άτομο που αθλείται. Παρέχεται βάσει των αρχών της ανατομίας και της φυσιολογίας, των ιδιαίτερων απαιτήσεων του σώματος του αθλητή, αλλά και των ειδικών περιοχών καταπόνησης του αθλήματός του. Το αθλητικό μασάζ μπορεί να έχει δύο βασικούς στόχους:
Το αθλητικό μασάζ μπορεί να περιλαμβάνει πιο επιθετικές τεχνικές που προσεγγίζουν τους μυς σε βαθύτερα στρώματα. To αθλητικό μασάζ πριν τον αγώνα Το προαγωνιστικό αθλητικό μασάζ διαρκεί πολύ λιγότερο από την κλασική Σουηδική μάλαξη. Εν γένει, παρέχεται λίγο πριν από τον αγώνα ή την εντατική προπόνηση. Η εστίαση είναι στην προετοιμασία της δραστηριότητας υψηλής έντασης, για την αποκατάσταση δυσλειτουργιών ή την μείωση του στρες. Οι θεραπευτές χρησιμοποιούν ειδικές τεχνικές με γοργό ρυθμό. Σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζονται χαλαρωτικές τεχνικές, διότι δεν θέλουμε ο αθλητής να «κοιμάται» μέσα στον αγωνιστικό χώρο! Δεδομένου ότι το μασάζ πραγματοποιείται στον χώρο όπου λαμβάνει χώρα ο αγώνας, μια συνηθισμένη ερώτηση είναι κατά πόσον το μασάζ πρέπει να παρέχεται πριν ή μετά τον ζέσταμα του αθλητή. Πρέπει να κατανοήσουμε το σκοπό της προθέρμανσης. Υπάρχουν τέσσερα σημαντικά φυσιολογικά αποτελέσματα της προθέρμανσης:
Γι’ αυτό, η προαγωνιστική αθλητική μάλαξη παρέχεται πριν την προθέρμανση. To αθλητικό μασάζ μετά τον αγώνα Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων που φροντίζουν έναν αθλητή, έτσι ώστε να «διαβάζουμε όλοι την ίδια σελίδα». Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Οι τεχνικές sports massage μετά τον αγώνα έχουν ως στόχο την αποκατάσταση του μυοσκελετικού συστήματος. Επίσης, υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα για τις τεχνικές που εφαρμόζονται ενδιάμεσα σε αγωνιστικές, ανάλογα πάντα με το άθλημα και τις ανάγκες του αθλητή. Σε κάθε περίπτωση, ενημερωνόμαστε για τις υποδείξεις του φυσιοθεραπευτή και / ή του ιατρού, και δεν κάνουμε τίποτα που να αντιβαίνει σε αυτές. Για σεμινάριο sports massage, δείτε εδώ. Η αναπαραγωγή του άρθρου απαγορεύεται. Τυχόν αντιγραφές εντοπίζονται τάχιστα και πανεύκολα, και ενδέχεται να ακολουθήσει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς προειδοποίηση. Όροι χρήσης. Για να μαθαίνετε τα νέα και τις προσφορές μας, γραφτείτε στο newsletter μας μέσω της παρακάτω φόρμας. |
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Translate this blog
ΑρχεΙο άρθρων
January 2024
English Blog |